Bir Cesaret Edebilsem..

Çok ama çok ağır geliyor ruhuma,  ne kadar düşünsen de çözümü olmayan sorunlar, cevabını bir türlü bulamadığın sorular.. 
Yapayalnız kalmak tek arzum, yanımda benden başka kim olabilir ki zaten, sırlarımı benden daha iyi kim koruyabilir ki..
Bir başkasını kendimden fazla sevdiğim ve değer verdiğim her seferinde kendimi yitirmekten yorgun düştüm.

Sevdiğimin benliği ve doğruları adına kendi benliğim ve doğrularımdan vaz geçtim. Hiç ama hiç sorgulamadım sevdiğim kendisinden hiç vazgeçti mi benim gibi....Sadece inandım ..

Her seferinde o gün çattı ve görmekten kaçamaz oldum  elimde alelacele birikmiş güzel anılardan başka bir şey olmadığını.. içinde umutlarım, inançlarım, sevilene güven olan anılar..içleri bomboş anılar....ben sadece benim sevdiğim gibi sevilmeyi umut etmişim..

Delicesine kanıyor ruhum…tükenmişlikleriyle umutlarımın..

Biliyorum tekrar en başa dönüp kendime sahip çıkmam gerekli... 

Biriktirdiklerimi çıkın torbama doldurup, kendi ayaklarımın üzerinde yükselip yeni hedeflere yeni anılara doğru adım atmalıyım... 
Sadece tek bir karar vermekten ibaret..
Kendimi yeniden sevebilmek, yeniden umut kuşuma şarkı söyletebilmek için tek bir karar…
İyi-kötü, güzel-çirkin ne varsa geride bırakıp gitmek. 
Kendi benliğimi, kendi duygularımı özgürce yaşamak..
Sevdiğimi üzme kaygılarından uzak, kendimi yitirmenin acısından uzak.. yepyeni umutlarla yeni anılara doğru yelken açmak…
Tek bir karar..sadece kendim olmayı yaşama kararı...beni ben olduğum için kabul eden sevdiklerimle anılar biriktirme kararı...

Allahım neden bu kadar zor ...